 YALNIZ'IN DURUMLARI
Sonbaharı süpüremezsin. Her şeyi süpürebilirsin; Sonbaharı süpüremezsin.
Yalnızsa, Sürekli bir sonbaharı Süpürür hep.. Düşünemezsin
I Yalnız kaldınız sanırsınız, Biliyorum. Yalnız bırakılmışsınız, Biliyorum. Ötesi yok.
II Ötesi var: Yalnızlık Müziğin bile seni dinlemesidir. Yalnızlık İnsanın kendine mektup yazması Ve dönüp-dönüp onu okuması Yalnızlığın da ötesidir
Yalnız Bir ordudur Kendi çölünde..
Sonsuz savaşlarında Hep yener Kendi ordusunu.
Yalnız Hem bilgesi, Hem delisidir Kendi dünyasının. Ayrıca; Hem efendisi Hem kölesidir Kendisinin Tadını çıkaramaz Görece'siz dünyasında Hiçbirinin
Sözünde durması Yalnız'ın yalancılığıdır Kendisine.. Hep yüzüne vurur utancı. O yüzden Gözlerini kaçırır Gözlerinden.
Bir sözde saklanmış bir yalanı Bir gözde okuduğundan Bakmaz kendi gözlerine bile.
Bir zamanar güldüğünü Anımsar da.. Yoğurur hüzün'ün çamurunu Avuçlarında.
Yalnız'ın odasında İkinci bir yalnızlıktır Ayna.
Her susadığında O Kendi çölündedir.
Yalnız Aranan tek görgü tanığıdır Yargılanmasında Kendi davasının..
Her duruşması ertelenir Kavgasının.
Yalnız Hem kaptanı Hem de tek yolcusudur Batmakta olan gemisinin.. Onun için Ne sonuncu ayrılabilir Gemisinden, Ne de ilkin.
Yalnızın adı okunduğunda Okulda ya da yaşamda... Kimse "Burda" deyemez.. Ama Yok da.. |