MAKİ

Bir an önce görülsün
diye Akdeniz
Toroslar'da ağaçlar
hep çocuk
kalır

DAVET

Dürüst olalım beyler
ilk adım sizden
sökün savaş gemilerinden
can simitlerini

DAĞ YOLU

Benden kısadır boyun
bir köy otobüsünün
dağa tırmanması
gibi uzanırsın
dudaklarıma

katılmaz oldu nicedir yolumun
tozu dumanına

YÜREĞİM

I
Yüreğim ıslaktır benim
kuytularda ağlamaktan
ve hafif uçuktur rengi
kurusun diye kaç kez
güneşe asılmaktan

II
Barış yüreğimde
çam kokulu bir orman
varsın konsun dallarına
savaş denilen
yaşlı ağaçkakan

III
Yüreğim
ilk şiirim

SERÇE

Ayak izleri
ki görülmez
kar kelimesinin
geştiği her şiirde
yiyecek arayan
serçenin

ROMATİZMA

Islak çamaşırlara
konan serçe
hemencecik kaç oradan
sen de yoksa annem
gibi hastalanıp
ölebilirsin

HÜCUM EMRİ

Kum taneciği
kaçtı diye gözüne
emir veren generalin
iki dakika daha
çok yaşadı insanları
o şanslı kentin

ÇAĞDAŞ

Afiyetle yiyor
gökten düşen üç elmayı
apartmandaki çocuklar
annelerinin her gece anlattığı
öykülerin sonunda

Bana ise çöpleri kalıyor
evimiz çünkü bodrum katında

MİĞFER

Yağmur sinmiş toprağa
usulca geceden
su içiyor göçmen kuş
ölü bir askerin
ters dönmüş miğferinden....

ŞEHİT

İstanbul'da bir şehir
hatları vapuruna
verildi adım
iki kıyı arasında
usanmadan dolaşır
her iskelede
seni ararım

KIRMIZI

Sevgilim kızma sakın
ve lütfen yanlış anlama
kırmızı rujunu sürünce
paramın yetmediği
elma şekerleri
geliyor aklıma

GÖZYAŞI

Odunsuz bir sobanın
yanında titreyen
çocuğu görse yağmur
gözyaşlarını odaya
tavan arasındaki delikten
usulca bırakır

DUDAK PAYI

Çay bardağında
bırakılan dudak payı
kadar bile
uzak kalamam
gözlerine

Yakın olsun isterim
ellerime ellerin
yanında beton binaya
yaslanması gibi
köhne bir evin

Seni bir çivi
gibi çaktım
çünkü beynime
ve toplayıp
bütün kerpetenleri
attım denize

AYRILIK

İki rayı gibiyiz
bir tren yolunun
yakın olması
neyi değiştirir
son istasyonun

GÖRÜLMÜŞTÜR

Ne yak metubun ucunu
ne sevgini sayfalar
dolusu dile getir
zarf kapalıyken yalnız
kuytu dudaklarını
çokça değdir